Како да патуваме, без да ни се гади?Што се тоа кинетози?
Почетокот на летото и летните одмори се поврзани со патувањата. Многу често, за време и после патувањата луѓето се соочуваат со проблеми поврзани со движењето, во медицинската терминологија означени како: болест при движење, кинетози, болести при адаптација, морска болест...Кинетозата /Motion sickness/ е состојба во која постои несоодветност помеѓу визуелно добиената перцепција и чувството за движење на вестибуларниот апарат.Околу една третина од луѓето се подложни на кинетози. Кинетозите се најчести во возраст од 3 до12 години, а после тоа се многу реткиЖените се поподложни во однос на мажите(1.7:2), а симптомите се поизразени по време на бременост и менструација. Приближно половина од астронаутите во вселенската програма на САДстрадале од кинетози. Дијагнозата е најчесто лесна. Симптомите на кинетозата би требало даисчезнат после прекинувањето на движењето.
Полезни Совети за превенција на кинетози: Намалување наизложеноста на движење -Препорачливо е да се сместите во средината на авионот или бродот каде што движењата се најблаги -Обидете се телото да ви биде во полуседечка положба -Движењата на главата и телото да се сведат на минимумНамалување на видната активност -Да се фиксира погледот на хоризонтот или на некој друг стабилен објект-Да се избегнува набљудување на предмети што се движат -Да се избегнува читање Подобрување на вентилацијаНаправете пауза со кратки прошетки на свеж воздух.-Диафрагмалното дишењеможе да ја превенира кинетозата. Пренасочување на вниманието/управување со возило, некоја ментална активност/Терапија Доколку и покрај примената на овие совети, состојбата не се подобрила, во консултација со лекар, пациентот може да употреби некои од лекарствата кои имаат ефект при кинетози.Лековитешто се земаат преку уста, треба да се испијат пред почетокот на патувањето, затоа што е потребно време да се ресорбираат во цревата и да постигнат соодветна концентрација во крвта. Кога ке започнат симптомите, тогаш ресорбцијта е намалена, а кога ќе почне повраќањето, таа е невозможна
Примена на алтернативната терапија.Корен од ѓумбир (Zingiber officinale), исто така може да биде ефективен во превенирање на кинетози земен еден час пред патувањето. Неговите ефекти се сметаат за идентични со тие на Dramaminе. Не се препорачува при бременост. Хомеопатијата исто така нуди неколку алтернативи за третман како: Cocculus, Petroleum, Tabacum
ВИРУСЕНГАСТРОЕНТЕРИТ/ СТОМАЧЕН ГРИП/
Што предизвикува вирусен гастроентерит? Вирусниот Гастроенетерит/познат и како стомачен грип/ се должи на воспалување на гастроинтестиналниот тракт , вклучувајќи го желудникот/гастер/ . Првичната манифестација е диареја , но може да биде придружена со гадење, повраќање и абдоминална боолка. Тежината на симптомитеварира од лесни и непријатнидо тежки и опасни по живот. На светско ниво, неадекватниот третман на ова заболување убива 5 до 8 милиони луѓегодишno но и е водечка причина за смрт кај бебиња и деца под 5 години. Многу различни типови на вируси може да предизвикаат гастроентрит, вклучувајќи ротавируси,норовируси,аденовируси,саповируси , астровируси идр. Висрусниот гастроентерит не е предизвикан од бактерии /Salmonela,Esherichia coli/ или паразити/ Giardia/ или од медикаменти иако симптомите се многу слични. Вашиот доктор треба да определи дали дијареата е предизвикана од вирус или од нешто друго. До третата година од животот секој поединецбил барем еднаш инфициран со ротавирус.
Кои се симптомите на вирусниот гастроентерит? Основните симптоми се разводнета дијареа и повраќање макар што еден од нив може да биде доминантен. Пациентот сито така може да има и главоболка, треска, абдоминални спазми. Генерално симптомите започнуваат 1-2 денапосле инфекцијата со одреден вирус и може да траат 1 до 10 дена , во зависност кој тип на вирус е предизвикувач на заболувањето, најчесто 1-3 дена.
Дали вирозниот гастроентерит е сериозно заболување? За најголем дел од луѓето не е . Тие што имале вирусен гастроентерит скоросекогаш имаат оздравуваат без долгорочни проблеми.Меѓутоа Гастроентеритот е опасен за оној дел од популацијата штоне е во можност да пие доволно течности за да ја надополнат нивната загубата . Кај нив постои ризик од дехидратација , за што е неопходно нивно хоспитализирање за корекција или превенција на дехидратацијата.
Дали оваа болест е заразна? Како се шират овие вируси? Да , вирусниот гастроентерит е заразен. Најчесто извор на овие вируси е конатминирана храна или пијалоци. Исто така овие вируси можеда се шират и преку близок контакт со заразеното лице/фекоорален пат/
Како може храната да се конатминира со гастроентерални вируси? Храната се контаминира при процесот на производство или транспотирање од лица кои се заразени со вирусен гастроентерит, посебно ако не ги запазуваат хигиено-санитарните мерки.
Каде и кога се појавува вирусниот гастроентерит? Вирусниот гастроентерит се среќава насекаде по светот.Секој вирус има своја сезонска активност. На пример , во САД , ротавирусите и астровирусите се во текот на постудените месеци/ октомври до април/, додека аденовирусите се среќаваат во текот на целата година. Норовирусите се јавуваат најчесто во институциии како школи , градинки, болници, како и во ресторани, хотели. Гастроентеитот може да ги зафати сите или само одредени лица кои користеле ист „ извор „на зараза. Кој може да се разболи од вирусен гастроентерит? Вирусен гастроентерит може да се развие кај секој. Но одредени вируси напаѓаат одредени возрастови групи. Ротавирусната инфекција е најчеста причина за дијареа кај бебиња и деца под 5 годишна возраст.Аденовирусната инфекција е најчеста причина за дијареа кај мали деца, но исто така и повозрасни деца и возрасно може да бидат зафатени.Норвалк и норовирусите се најчести предизвикувачи на дијареа кај повозрасни деца и возрасни.
Како се дијагностицира ? Најчесто за дијагностицирањето од старна на лекарот седоволни симптомите и прегледот на пациентот. Ротавирусната инфекција може да се дијагнсотицира и со лабораториски тестирања на столицата.Тестовите за детекција на другите вируси не се во рутинска употреба.
Како се третира? Најважната целво третирањето на вирусниот гастроентерит е превенција од загуба на течности и електролити /дехидратација/. Таа треба да започне од домашни услови. Вашиот лекар моќе да ви даде упатства за користење на одреден тип на течности. Препорачливо е за семејствата кои имаат бебиња или мали деца да имаат во своите домови раствори за орална редидратација кои би ги употребиле секогааш кога има случај на дијареа кај нивното дете. Тие може да се купат во аптеките без рецепт. Се следат напишаните упатаства за употребаи се користи чиста и превриена вода. Медикаменти, вклучуваќи ги и антибиотиците тука/кои немаат ефект на вирусите/ како и други типови на третмани треба да се избегнуваат додека не бидат препорачани од медицинско лице.
Дали може да се превенира вирусниот гастроентерит? Инфицирањето може да се редуцира ако се запазуваат соодветните санитарно-хигиенски мерки /често миење на раце, дезинфекција на просторот, соодветно миење на хранливите продукти/. Имунитетот кон норовирусите е краткотраен , трае само неколку месеци, па затоа е можа повторна инфекција. Но исто така со оглед на тоа дека има повеќе типови на норовируси а имунитеот е специфичен за секој, можна е инфекција со еден и повторна инфекција со друг тип на норовирус.
Дали постои вакцина за вирусен гастроентрит? Моментално постојат лицензирани ротавирусни вакцини кои протектираат од тежки дијареи од ротавирусна инфекција кај бебиња и помали деца. Студии за изработка на норовирусна вакцина се во тек.
за повеќе информации притисни на сликата Слика- Ротавирус
Болниот човек бара лекарска помош по повод невообичаени чувства или констатирани од него телесни промени. Лекарот при прегледот утврдува кои од нив се пројави на одредено заболување. Тоа се така наречените симптоми или признаци на болеста. Во почетокот на секој преглед лекарот започнува со распрашување на пациентот за неговите тегоби/симптоми/. Тоа се нарекува земање на анамнеза.Следува прегледот на пациентот кој се нарекува Status praesens. Често пати лекарот назначува дополнителни лабараториски како и инструментални испитувањакои се нарекуваат „параклинички испитувања“ кои имаа зацел да го олеснат и уточнат поставувањето на дијагнозата. ОСНОВНА ЦЕЛ НА лекарот е поставување на правилна дијагноза. Преглед на симптомите по органи и системи Целта на овој дел од анамнезата е да се даде можност на пациентот да се потсети на некој симптом кој може да биде и многу важен за дијагнозата.Тука се посатавуваат дополнителни прашања кои се однесуваат на состојбата на одреден орган.После земањето на анамнеза се пристапува кон преглед на болниот кој се нарекуваStatuspraesens.Класични методи на статусот се: инспекција, палпација, перкусија и аускултација. Инспекција претставува прв чекор од статусот, со кој се врши визуелен преглед. Тој е лесен и достапен метод, но не секогаш може да се дијагностицира одредена болест само со негова помош. Успешноста на овој метод зависи од искуството и знаењето на лекарот. Палпацијае метод кој што се базира на тактилното чувство при допир со структурите на човечкото тело. - Перкусија е метод при кој што со помош на чукање се добиваат одредени звуци кои потоа се анализираат.- Аускултацијата е завршниот метод на прегледот кој што се извршува најчесто со апарат/стетоскоп/. Најголема примена наоѓа при испитување на белите дробови, срецето и крвните садови. Симптоми кои се поврзани со заболувања на oрганите за дишењe: 1.Кашлица/дали е постојана или повремена,сува или влажна, во кој период од денот се јавува/ 2.Искашлок/секогаш е манифестација на болест, важно е неговото количество,присуство на крв, мирис, боја/3.Болка во градите по должината на плеврата, мускулатурата, ребрата
Симптоми кои се поврзани со заболувања на бубрезите и уринарните патишта: 1.Најчест симптом – болка во половината 2.Болка со спастичен карактер/болка со пристапи која постепено се зголемува и достигнува максимална сила, речиси неподнослива и постепено се намалува/ 3.Оток на очните капаци или стапалата4.Зголемена телесна температура при инфекции
Симптоми кои може да се однесуваат на заболувања на органите за варење:
Гадење, намален апетит, повраќање
Запек и дијареа
Болка во пределот на абдоменот
Метеоризам (задржување на гасовите во цревата)
Присуство на крв во изметот
Симптоми кои може да се однесуваат на заболувања на срцето и крвните садови:
1. Задув /Тоа е невобичаено, отежнато дишење, кое се појавува кај здрави лица при зголемен физички напор. Треба да се прецизираат условите под кои се појавува. Најтешка форма е кога тој е присутен и при мирување/ 2. Болка или дискомфорт во срцевата област /Срцевата болка за разлика од другите има карактер на стегање и притискање. Се јавува позади градната коска и трае различно време. 3. Срцебиење /тука се однесуваат и т.н. прескокнувања на срцето или екстрасистоли/ 4. Отоци / најчести се во ниските делови од телото-нозете/5. Симптоми на висок притисок: шум во ушите, вртоглавица, притемнување пред очите, главоболка, немир.
10 златни правила при настинка
Всеки път настинката ни кара да се чувстваме отпуснати и отпаднали. Хремата и кашлицата, които я съпътстват, понякога в комбинация с повишена температура. сякаш не се повлияват особено от взетите мерки и оправдават максимата, че със или без лечение настинката минава за 7 дни. Ако все пак не сте такива песимисти, предлагаме ви няколко съвета, които ще облекчат състоянието ви.
1. Поемайте повече течности, за да намалите и съкратите периода на хремата. Водата и соковете предпазват организма от обезводняване и поддържат повишена влажност в гърлото. Препоръчителното количество течности е поне 8-10 чаши (по 200 мл) дневно. Пилешката супа и чаят също помагат, но избягвайте напитките като кола, кафе и други, които съдържат кофеин - той действа диуре-тично, като увеличава отделянето на течности и повишава вероятността от дехидратиране.
2. Парната баня на носа също намалз-ва отделянето на секрети от носа и гърлото. Най-типичният за домашни условия начин е да се надвесите над съд с гореща вода, като покриете главата си с кърпа. В зависимост от температурата на парата дишайте по-дълбоко или по-плитко. Същата работа ще свърши и ако влезете в добре запарена баня и подишате в нея 10-15 минути.
3. Издухвайте носа си често, но по правилния начин. Редовното освобождаване на ноздрите от слузта е важно, защото по този начин тя не се връща обратно в главата. Издухвайте последователно всяка ноздра, като се стараете при това да не предизвиквате напрежение и болка в ушните пътища.
4. Солените разтвори помагат за намаляване на отделянето от носа. Купете си такъв разтвор от аптеката или си го направете сами вкъщи. Солената вода прочиства носа от вирусите и бактериите и намалява секрецията.
Ето една популярна рецепта: разтворете чаена лъжичка сол и същото количество хлебна сода в 1,5-2 л вода. В легнало положение (с ниско сложена глава) с помощта на спринцовка поставете от разтвора в едната си ноздра, докато притискате другата с пръст. Повторете процедурата 2-3 пъти, като изкачвате няколко минути. После преминете към другата ноздра.
5. Стойте на топло и си почивайте. По този начин тялото ще има възможност да насочи повече енергия към имунната система, т.е. към преодоляване на заболяването.
6. Правете гаргара със солена вода. Така ще овлажнявате гърлото си и ще облекчавате раздразнението в него. Процедурата можете да повторите 3-4 пъти за деня. От полза е и гаргарата с чай - танинът в него помага на мембраните да се успокоят. Народната медицина препоръчва в такива случаи и употребата на мед и лимон -разтворени в половин литър вода, след това охладена до стайна температура.
7. Пийте топло. Топлите течности намаляват отделянето на секрети и предпазват от дехидратиране. По изключение веднъж дневно в билковия чай можете да добавите 20-30 мл алкохол (концентрат).
8. Взимайте горещ душ. Той овлажнява дихателните пътища и позволява на организма да отпочине по-добре.
9. Ментолът, евкалиптът и камфорът са вещества, които облекчават болките в носа и успокояват раздразнената кожа около него.
10. При болка в синусите поставете върху тях затоплен предмет. За това може да послужи и навлажнена и затоплена за около 30 сек в микровълновата печка хавлия.
Genes Linked to Cholesterol in Cells Are Identified TUESDAY,
July 7 (HealthDay News) -- Twenty genes that play major roles in controlling cholesterol within cells have been identified by German researchers, who said that some of the genes may play a role in heart disease risk and offer new targets for drug treatment.
The 20 genes are likely to be "immediately relevant" for maintaining cholesterol levels in the cell, as well as controlling the uptake of low-density lipoprotein (LDL) cholesterol, the researchers explained in the July 8 issue of Cell Metabolism.
"High cholesterol in the blood is considered to be responsible for excess cardiovascular morbidity and mortality," Dr. Heiko Runz, of the University of Heidelberg, said in a news release from the journal's publisher. "Blood cholesterol levels are controlled by cholesterol in cells. Therefore, some of the genes identified by us as regulators of cellular cholesterol in future studies might turn out to be disease genes that contribute to hypercholesterolemia [high cholesterol] in some cases."
The genes identified in the study may also have potential as targets for new cholesterol-lowering drugs, the researchers say. And the new methods used in the study could help identify many more cholesterol genes.
"Until now, disease-associated genes affecting blood cholesterol levels have successfully been identified in single families and, more recently, genomic studies involving large number of patients," Runz and colleagues wrote.
"Most of what we know about the molecular machinery that keeps cholesterol levels balanced, however, comes from using cultured cell models," they said. "A functional analysis of many genes at once by the integrated functional genomics technology applied here now harbors potential not only to ease identification, but also to better describe the molecular roles of cholesterol regulators in health and disease."
More information
The American Heart Association has more about cholesterol.